Potrójny zawrót głowy

Najmłodsza Karolcia jest bardzo ciekawska. Wszędzie wetknie swój zadarty nosek. Nic się przed nią nie ukryje. Z kolei Dominisia wiecznie obserwuje. Jej brązowe oczy cały czas biegają w te i we w te. Dokładnie analizuje każdą sytuację, a przy okazji na jej buzi rysuje się zdziwienie. Zuzia, najstarsza z siostrzyczek, wciąż się tuli, a to do mamy, a to do babci, aż w końcu ląduje w silnych ramionach taty. Mówi się o niej pieszczotliwie - "przylepka".
Tak oto w telegraficznym skrócie można przedstawić trójkę solenizantek, które w ubiegłą niedzielę po raz pierwszy świętowały.

"Gratuluję po trzykroć... "

Takie słowa usłyszał z ust lekarza pan Tomasz Asendy. Szczęśliwa nowina nie od razu dotarła do świadomości przyszłego ojca trójki bobasów. Zdziwienie, zaskoczenie oraz szok - takie uczucia przez jakiś czas towarzyszyły młodym rodzicom. Planowali najpierw jedno, a dopiero potem zdecydowaliby się na drugie dziecko. A tu od losu dostają w prezencie aż trójkę naraz.

W 31 tygodniu ciąży pani Izabela dowiedziała się, że nosi pod sercem potrójną radość. O ten dar trzeba było od razu należycie zadbać. Przyszła mama od razu poszła na zwolnienie lekarskie i na półtora roku rozstała się ze szkolną profesją.
Od początku trwały przygotowania do przyjścia na świat dziewczynki i... albo dwóch braci, albo dwóch sióstr lub pary mieszanej . Nie można było ustalić płci dzieci, ponieważ przy każdorazowym badaniu ultrasonograficznym zasłaniały to i owo. Jedynie rozwiązanie ciąży miało rozwikłać zagadkę, dlatego zakup ciuszków odkładano na potem.

Niespodzianki płci żeńskiej

Najpierw pojawił się pierwszy trojak, potem drugi i trzeci. W przeciągu kilku minut rodzice dowiedzieli się, że będą wychowywać, jak to w naszym regionie się mówi, trzy "putnie". Okazało się również, że każda jest inna. Nie była to ciąża jednojajowa. Nowo narodzonym maleństwom udało się w pełni zaskoczyć cały personel medyczny oraz samych rodziców.

Lekarze przyznali im 9 punktów. Były zdrowe jak ryby. Ważyły niespełna ponad 1600 gramów każda, ale od razu swoją wagę podwyższały, pochłaniając spore ilości mleka. Przebywając w inkubatorze, dostawały butelkę i potem nie chciało im się intensywnie pracować przy maminej piersi. Od najwcześniejszych chwil uczyły się, jak łatwo dopasować się do zaistniałych warunków.

Rodzice nie mieli problemów z wyszukaniem dla nich imion. Dla nich Zuzia, Dominika oraz Karolinka Asendy od razu stały się całym światem.
za malo rąk , zbyt dużo pieluch i mleka
Jak były bardzo małe, to przez długie godziny trzeba było je nosić na rękach i niańczyć. Obecnie rozchodzą się po całym mieszkaniu w mgnieniu oka. wszystkie poruszają się w chodzikach coraz szybciej. Czasami się gonią i zadziornie zaczepiają się nawzajem. Wyrywają sobie z rąk zabawki, co i co chwila w całym mieszkaniu rozlega się donośny płacz. Delikatne szturchańce i kuksańce mają poinformować jedną czy drugą siostrzyczkę, kto tu rządzi. Nie bez kozery w ich charakterach widoczny jest ascendent skorpiona.

Dziewczynki uwielbiają pluszowe misie, ale najbardziej interesują się nietypowymi rzeczami. Puszki z herbaty, sitka, korki z butelek oraz nakrętki od słoików sprawiają im największą satysfakcję. Nie ma rzeczy, której by nie dotknęły.
Pieluchy i mleko w domu państwa Asendy kupuje się hurtowo. Dodatkowo dziewczynki teraz rosną jak na drożdżach i śpioszki za miesiąc są już za ciasne. Budżet domowy jest mocno naciągnięty, ale jak podkreślają rodzice trojaczków sprawy, finansowe schodzą na dalszy plan. Najważniejsze jest zdrowie pociech i radość wypływająca z oglądania ich razem. Rodzice podkreślają, że kochają swoje najjaśniejsze iskierki ponad wszystko.