Jakie zioła najlepiej zbierać w czerwcu? I po co? - domowe sposoby na dolegliwości zdrowotne

Dziurawiec
Dziurawiec zwyczajny to roślina pospolicie występująca w Polsce, z pewnością widzieliście go na łąkach. Ziele dziurawca szeroko wykorzystywane jest w lecznictwie. Stosuje się je zarówno na problemy trawienne jak i w leczeniu łagodnej i umiarkowanej depresji. Kiedy warto sięgać po dziurawiec, a kiedy należy zachować ostrożność?

Dziurawiec zwyczajny to roślina z żółtymi kwiatami i charakterystycznymi małymi kropeczkami na liściach, które pod światło wyglądają jak podziurawione. Te dziury to zbiorniczki zawierające lotne olejki eteryczne.

Dziurawiec zwyczajny znajdziemy na łąkach i polanach. Kwitnie w drugiej połowie czerwca, w okolicy świętą Świętego Jana i dlatego na dziurawiec często mówi się ziele świętojańskie. Dziurawiec znany był już w starożytności, wtedy przypisywano mu magiczne właściwości. Działanie prozdrowotne tej rośliny wykorzystywane było w medycynie ludowej. Po napar z dziurawca sięgano w przypadku dolegliwości ze strony wątroby i dróg żółciowych, a nalewki pito na melancholię.

Farmakoterapia wielu chorób jest głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatów z dziurawcem. Dotyczy to suplementów, nalewek, olejków i naparów. Dziurawiec nie powinien być podawany dzieciom, jak również kobietom w ciąży i karmiącym piersią.
Stosując dziurawiec w różnych formach zawsze należy poinformować o tym swojego lekarza. Jest to bardzo ważne nie tylko dla skuteczności prowadzonej farmakoterapii, ale też dla własnego zdrowia i życia.

Rumianek
Rumianek pospolity to roślina dorastająca do wysokości 60cm, powszechna nie tylko w całej Europie ale też w Ameryce Południowej, Australii i Azji.
W Polsce rumianek uważamy za chwast polny i znaleźć go możemy niemal wszędzie. Rumianek pospolity wykazuje szereg właściwości leczniczych:
przeciwzapalne, rozkurczające na mięśnie gładkie jelit i dróg żółciowych, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, przeciwdepresyjne i uspokajające. Znajdziemy go również w wielu kosmetykach, a nasze babcie stosowały płukanki z rumianku na swoje włosy. Zapytajcie!

Stosowanie przetworów z rumianku nie wpływa szkodliwie nawet na niemowlęta, jednak należy pamiętać, że składnik olejku eterycznego w rumianku – chamazulen, mimo że działa przeciwuczuleniowo, stosowany zewnętrznie może powodować reakcję alergiczną u osób nadwrażliwych.
Wyciąg z rumianku należy stosować ostrożnie u pacjentów zażywających doustne leki przeciwzakrzepowe oraz u pań stosujących terapie hormonalne – wodne wyciągi rumianku mogą osłabiać działanie leków. Lepiej skonsultować się z lekarzem.

Lipa
Lipa to roślina, której właściwości lecznicze powinny docenić zwłaszcza osoby zmagające się z bólem gardła czy katarem. Herbata z lipy to sprawdzony sposób na te dolegliwości. Kwiaty należy zbierać po zakwitnięciu (koniec czerwca, połowa lipca). Przydadzą się do herbatek napotnych, przeciw przeziębieniom i gorączce. Najprościej jest je ususzyć, można też zrobić pyszny lipowy syrop z miodem i cytryną do słoików na zimę.

Lipa to zioło, którego właściwości lecznicze wynikają ze składu. Kwiatostan lipy zawiera przede wszystkim flawonoidy, fitosterole, śluzy i garbniki, a także kwasy organiczne, sole mineralne, witaminę C i PP. Dzięki temu lipa ma właściwości moczopędne, działa lekko rozkurczowo, pobudzając wydzielanie soków żołądkowych i zwiększając przepływ żółci do dwunastnicy.

Mięta polna
Mięta polna jest bardzo pospolitym chwastem. Niewiele jednak osób wie o właściwościach mięty polnej. Mięta polna
naturalnie występuje praktycznie w całej Europie, nie licząc Islandii. Dzika mięta spotykana jest także w Azji Zachodniej i Środkowej, na obszarach Syberii i Kaukazu. W Polsce ten rodzaj mięty leczniczej występuje w całym kraju. Czy wiesz, że z mięty można przygotować domowy alkohol?
Ta roślinna wieloletnia ma bardzo aromatyczny zapach i dorasta od 5 do 45 cm wysokości. Kwiaty są grzbieciste, a ich kolor może być różowy lub fioletowy. Pojawiają się na roślinie od lipca do września. Jej naturalnym środowiskiem są łąki i pola uprawne, na których traktowana jest jako chwast. Najważniejsze właściwości mięty to właściwości wiatropędne, rozkurczowe, wykrztuśne, antyseptyczne, a także przeciwbólowe.

Ta mięta stosowana jest do walki z bólem brzucha, problemami z trawieniem, kaszlem, a nawet do walki z problemami z woreczkiem żółciowym. Powinniśmy wiedzieć, że ta mięta może przynieść ulgę nawet przy silnych bólach menstruacyjnych, ponieważ działa rozkurczowo. Dodatkowo pomaga przy bólach zębów, spuchniętych dziąsłach, gdy mamy problemy z aftami czy trądzikiem, ponieważ olejek z dzikiej mięty ma właściwości uspokajające, które wpływają pozytywnie na stan naszej cery. Dużo tego, prawda?

Rośliny uważane powszechnie za chwasty to w dużej mierze zioła, które możemy wykorzystać w pielęgnacji lub w ziołolecznictwie. Jeżeli nie jesteśmy pewni czym jest dana roślina, nic nie stoi na przeszkodzie, aby zabrać nasze zbiory do sklepu zielarskiego lub zakupić gotowe suszki lub żywe zioła w donicach. Pamiętajmy jednak, że wiele z nich może kolidować z naszą terapią farmakologiczną i lepiej konsultować takie pomysły z lekarzami.